Weet ik even niet hoor, JM, je blijft het zien:
Zie ik het goed dan, die wenden zich in dat geval tot jouw pc en jou, als thuisrechter bij de rechterlijke macht?
En dat terwijl jij zegt dat dit sowieso geen probleem meer zal zijn als iedereen alles maar vastlegt in een ‘blockchain’ dan wel codeblokkenreeks?
Vgl. 01, 02, 03, 04, 05, 06, 07, 08, 09, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31 of 32.
Was dat niet H.J. van der Tak van e-Court zelf zoals hij in het artikel uit zijn schriftelijke verklaring geciteerd wordt, hij wilde geen interview doen.
Schijnbeweging van straatvechters, “kijk-uit-achter-je” roepen en dan, raak. En een scheur in je nieuwe toga.
Toga-logo van e-Court verbeteren:
Bij digitale rechtspraak een blockchain gebruiken? Zal de mensen achter e-Court wel aanspreken:
‘Blockchain herbergt rechtse principes zoals het streven naar het verwijderen van “the middleman”’
Nu ook al het gevolg van de werkwijze van e-Court:
‘Het gevaar is dat door de snelle verspreiding van blockchaintechnologie ook de onderliggende filosofie zich verspreidt, en die is sterk gekant tegen democratische controle over economische ongelijkheid.’
Afkomstig uit weer De Groene Amsterdammer maar nu een week voor de trammelant over e-Court:
De overheid is echt niet overal voor nodig
Blockchain in de polder
De samenleving omarmt ‘blockchain’, de disruptieve technologie achter geldalternatieven als bitcoin. Maar omarmen we ook de radicale idealen en aannames die daarachter verscholen liggen?
Twee maanden geleden werd het de eerste gemeente die een serieuze zorgtaak van de overheid, de kindpakketten, decentraliseerde.
Gemeente Zuidhorn, bijzondere bijstand in natura:
In Zuidhorn neemt een algoritme nu een groot deel van de controle op kindpakketten over en zijn burgers zelf beheerder geworden van hun eigen stukje van de ‘chain’. En daarmee eigenaar van hun eigen data.
‘Het ideaal van het soevereine individu is een belangrijke drijfveer voor veel mensen in de blockchainbeweging’, zegt Maarten Velthuijs, de 24-jarige student die begon als stagiair maar Zuidhorn nu begeleidt bij het blockchainproject.
Had ook gekund, de verzamelde zorgverzekeraars nemen hen in de arm in plaats van e-Court:
Inmiddels doet hij dat vanuit zijn eigen stichting Forus, een samentrekking van for en us. Zes overwegend jonge programmeurs en consultants werken samen met een brede schare freelancers voor de stichting.
De telefoon staat er roodgloeiend: ook andere gemeenten en organisaties als Stichting Vluchtelingenwerk willen blockchainoplossingen.
Code is nooit neutraal, zegt het ook nog in het artikel:
De mensen die technologie omarmen projecteren hun eigen wereldbeeld op dat waar ze aan sleutelen
Nou dan. Zuidhorn:
‘Onze medewerkers moeten per 1 januari 2019 met laptops in de buurthuizen zitten om de burger direct te bedienen. Als gelijke en als onderdeel van een gemeenschap. Zonder hiërarchie, zonder gedoe. Dat past bij een gemeenschap waar de overheid niet langer leidend is.’
Langs dezelfde lijnen inzage organiseren in betaalde termijnen zorgpremie en de stand van het eigen risico.
Nog te betalen bedragen alsmede de daarover te maken afspraken en daarin ook overeenkomen wanneer een signaal naar oom, nichtje, vrijwilliger, sociaal raadsman of schuldhulpverlener gaat?
En net als andere “ketenpartners”:
De softwareleveranciers van de advocatuur, deurwaarders en bestuursorganen systemen laten bouwen en/of aanpassen om een koppeling te kunnen maken met het Aansluitpunt van de Rechtspraak.
De aanpassingen die op dit gebied gedaan moeten worden betreffen onder andere een zogenaamde ‘system-to-system’ koppeling met functionaliteiten zoals automatisch informeren en fouten afhandelen.
Want steeds meer partijen, ieder met eigen informatiesystemen, krijgen daarmee te maken zeggen ze:
Programma Kwaliteit en Innovatie rechtspraak (KEI)
Het programma KEI betreft de vereenvoudiging, digitalisering en versnelling van de civiele en bestuursrechtelijke procedures en de digitalisering en modernisering van het toezicht op curatoren en bewindvoerders bij faillissementen, curatele, bewind en schuldsanering.
Waarbij alle betrokkenen afhankelijk zijn van de digitalisering van gerechtelijke uitspraken:
Dat is een immense klus waar de rechterlijke macht al sinds 1999 mee bezig is. De teksten moeten allemaal op dezelfde manier opgemaakt en genoteerd worden, anders zijn ze niet goed te doorzoeken voor computers. Bovendien moeten ze allemaal met de hand geanonimiseerd worden.
Als er maar steeds meer teksten van uitspraken online beschikbaar komen:
Computer vs rechter
Samen met het bedrijf LexIQ (www.lexiq.nl) dook de Rechtspraak in de wereld van legal tech. Bij wijze van experiment zijn 2 rechtszaken zowel aan de echte rechter als aan een computer voorgelegd.
Wat blijkt? Het oordeel van de computer sluit nog niet aan bij dat van de echte rechter. Voor de computer zich kan meten met een rechter van vlees en bloed moet nog flink wat werk worden verzet.
Toch geeft de manier waarop de modellen van LexIQ de werkelijkheid proberen te benaderen een blik in de toekomst.
Zo ook machine learning: computers die leren?
De robotrechter: dit is mijn berekening, en daar moet u het mee doen
Hij geeft een voorbeeld. Recent was er het nieuws dat Britse onderzoekers een bijzondere vorm van kunstmatige intelligentie hadden ontwikkeld. Ze zouden met 79 procent nauwkeurigheid kunnen voorspellen of het Europees Verdrag voor Rechten van de Mens geschonden was.
‘Software kan juridische bewijzen en morele vragen van goed en kwaad afwegen’, kopte dagblad The Guardian enthousiast.
“Dat is onzin”, zegt Prakken. “Wat dat systeem doet, is niets anders dan woorden tellen.”
Het speurt naar overeenkomstige woorden in teksten van uitspraken in het verleden, “En dan komt het via een statistisch model tot een voorspelling.”
Opgelet:
Voor de jurist die geen geld wil verspillen aan kansloze rechtszaken is het nuttig om te weten hoe groot de kans op welslagen van een rechtszaak is. Maar dit heeft nog niets te maken met het nemen van beslissingen.
Wat nemen we mee, Jan Marco? Werkveld zijn ze ‘Legaltech’ gaan noemen, de rechter nog niet ‘zwarte doos’:
Ik zie het zeker wel gebeuren dat computers die regels gaan toepassen, en zo juridisch-inhoudelijk werk gaan verrichten.
AI kan prima besluitvorming ondersteunen, en heeft dan inderdaad geen last van al die menselijke karaktertrekjes waar foute beslissingen op worden gebaseerd.
Tenzij de dataset waar de AI op gebouwd is die fouten introduceert, zoals bij een bevooroordeelde selectie.